t Hoog Laid van Laifde 01
01Dit is t mooiste laid van de laifde, n laid van Salomo.
02Bedek mie mit dien kuskes, mit kuskes van dien mond.
t Vuilen van dien laifde is mie lekkerder tou as goie wien.
03Dien eulie is kostelk om te roeken,
klank al van dien noam is net as zuvere eulie.
Doarom binnen jonge wichter aalmoal gek op die.
04Neem mie mit, wie goan der vandeur!
Breng mie noar dien woonstee, mien keunenk.
Loat ons blied wezen en jubeln over die,
loat ons snaren van dien laifde,
dij zuiter is as de beste wien.
Elk mout ja wel wies mit die wezen!
05Donker van vèl bin ik, wichter van Jeruzalem,
mor evenzogoud mooi,
donker en mooi as tènten van Kedar,
mooi en donker as wandklaiden van Salomo.
06Kiek mie der nait op aan, dat ik donker van vèl bin,
zun het mie verbraand.
Mien bruiers haren t op mie veurzain,
want ik mos bie heur droevetoenen wacht holden.
Mien aigen droevetoen kwam ik hail nait aan tou.
07Vertel mie toch, doe alderlaifste van mie,
woarstoe dien schoapen waaiden letst,
woarstoe touholdst as zun op t hoogste is,
en kudde rusten mout.
Den huif ik nait in t veld omswinnen,
nait noar die zuiken bie kuddes van dien kammeroaden.
08Astoe nait waist woar ik touhol,
doe aldermooiste maank de wichter,
goa hom den achternoa in t voutspoor van zien kudde,
loat dien segen waaiden bie tènten van de hedders.
09Doe bist mie tou, mien laif wicht,
as n tuugpeerd veur farao zien woagen.
10 Wat lieken dien wangen mooi tussen dien oorhangers,
wat komt dien haals mooi oet mit dat kralensnoer.
11 Hangers van gold zel wie veur die moaken loaten,
mit zulvern bèltjes.
12 As mien keunenk aanzit aan zien toavel,
hangen geuren van mien nardus om hom tou.
13 Mien laiverd is mie tou
as n ponkje mirre dat tussen mien bòrsten rust,
14 as n trös hennabloumen oet droevetoenen van Engedi.
15 Wat bistoe mooi, mien laifke, wat bistoe mooi!
Dien ogen lieken wel doefkes.
16 En doe bist zo mooi, mien laif, zo zaacht.
Ons bèr is hier in t vrizze gruin.
17 Ceders binnen gebinten van ons hoes,
wanden van t hoes binnen ciprezzen.
|
